Η νέα, 5η έκδοση του κλασικού συγγράμματος για το Γενικό Ενοχικό Δίκαιο καταγράφει συστηματικά τη γνώση που έχει έως τώρα συσσωρευθεί για το αντικείμενο αυτό· ταυτόχρονα επιχειρεί να υποβάλει τη γνώση αυτή σε κριτικό έλεγχο. Διαλέγεται με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα, προσπαθώντας να συμβάλει στην κατανόηση του κάθε νομικού κανόνα και κυρίως στην αποδοχή του ερμηνευτικά συναγόμενου νοήματός του.

Το έργο είναι πλήρως ενημερωμένο με τις τελευταίες εξελίξεις νομοθετικές και νομολογιακές· κατά τα πολλά χρόνια που μεσολάβησαν από την προηγούμενη έκδοση του 2004 υπήρξε σημαντική επιστημονική παραγωγή στον κλάδο του Ενοχικού Δικαίου, αλλά και πλούσια νομολογία. Έπρεπε λοιπόν να καταβληθεί προσπάθεια όχι μόνο να ληφθεί η παραγωγή αυτή και η νεότερη νομολογία (ιδίως του Αρείου Πάγου) επαρκώς υπόψη, αλλά και να αξιολογηθεί, ιδίως σε αμφισβητούμενα θέματα. Υπήρξαν επίσης και ορισμένες νομοθετικές μεταβολές, κυρίως ενωσιακής προέλευσης. Οι εξελίξεις που σημειώθηκαν στη νομολογία ήταν, μεταξύ άλλων, και συνέπεια της κρίσης των τελευταίων ετών, οικονομικής μεν, αλλά με πολλές ευρύτερες κοινωνικές επιπτώσεις, που προκάλεσαν δυσχέρειες στην εκπλήρωση συμβατικών υποχρεώσεων. Οι εξελίξεις αυτές οδήγησαν, μεταξύ άλλων, σε μια δικαιολογημένα συχνότερη εφαρμογή των γενικών ρητρών του ΑΚ από τα δικαστήρια, ιδίως της αρχής της καλής πίστης, που επέτρεψε την αναπροσαρμογή ή και τη λύση συμβάσεων βάσει των ΑΚ 288 ή 388.